Lights

Stąpam krucho, spaceruję na niestabilnej, odrywającej się od podłoża kartce papieru, której sama jestem autorką. Czy w linię, czy w kratkę - nieistotne, bo ona ciągle wiruje nad ziemią. Odbijam się, unoszę, czasem dotykiem zahaczę miękkich igieł, zapachu niewinnego, beztroskiego lasu. Chcę zobaczyć Nas teraz tam, gdzie pragniesz być; w marzeniach tańczyć nad rzeczywistą kopułą kropel niekończącej się radości, usłyszeć Nasz krzyk spontaniczny, tańczyć z Miłości, tańczyć do białego rana. Stąpam krucho, spaceruję, a między dłońmi przeplatają się promienne kosmyki uśmiechu, gdzie wiatr łaskocze je i muska swoistym ciepłem. Chcę zatrzymać Nas teraz tam, gdzie pragniesz być; w spełnieniu trwać i dążyć nieprzerwanie; usłyszeć Nasz szept spontaniczny, tańczyć w Miłości, tańczyć do końca świata.* Zwiariuję. Jeszcze jeden dzień w domu i naprawdę zwariuję. Nie mam pojęcia, co się ze mną wówczas stanie, w jaki sposób będzie objawiał się ten stan, ale wiem jedno - nie skończy się to dobrze. Kiszę się tutaj już od soboty, mam nadzieję, że to ostatnie chorobowe w tym i nadchodzącym roku. Pragnę, by zakończył się ten tydzień i by w końcu przestało padać. Mogłoby się wydawać, że jestem już zahartowaną studentką, a tutaj nagle taka niespodzianka - stresuję się. Nowa uczelnia, nowy kierunek, nowe miejsce, nowe autobusy, nowi ludzie, nowe doświadczenia. I nie przytłacza mnie fakt, że nie dam rady. Obawiam się, bo nie jestem do końca pewna czego mogę się spowiedziewać i jak wiele rzeczy okaże się zgodnych z moimi oczekiwaniami :) Nastawiam się pozytywnie, czas w końcu zrobić tego magistra i iść dalej. Po dodaniu wczorajszego posta zauważyłam, a raczej doszłam do pewnego wniosku, że pisanie pod wpływem gorących, utrzymujących się na fali emocji, przy odpowiednio dobranej do nich muzycznej arranżacji jest jednak TYM, co mnie kręci maksymalnie. Tutaj było tak od zawsze i nie chcę tego w taki diametralny sposób zmieniać. A być może skuszę się kiedyś na stworzenie osobnej strony, która będzie dotyczyć moich wypocin hand-made (a ostatnio sporo tego mam..^^) ;) *Kreacja beztroski, niekończącej się miłości w świetle leśnych marzeń powstała dzięki cudownej melodii, grającej na ciągłym zapętleniu. Pozdrawiam ciepło w ten (kolejny) pochmurny dzień! :)